آیکیدو چیست؟

آیکیدو یک هنر رزمی مدرن ژاپنی است که توسط موریهه اوشیبا (۱۸۸۳–۱۹۶۹) بنیان‌گذاری شد؛ کسی که اغلب با عنوان اوسِنسِی به معنای «معلم بزرگ» از او یاد می‌شود. برخلاف بسیاری از هنرهای رزمی که در درجه اول بر ضربات یا رقابت تمرکز دارند، آیکیدو به عنوان یک رشته انضباطی برای هماهنگی جسم، ذهن و روح، با تأکید بر صلح و عدم خشونت، خلق شد. چشم‌انداز اوسِنسِی، توسعه یک هنر رزمی بود که درگیری را به هماهنگی تبدیل کند و به هنرجویان این امکان را بدهد که نه تنها از خود دفاع کنند، بلکه حریف خود را نیز از آسیب حفظ نمایند.
پس از درگذشت بنیان‌گذار، پسر او، کیشومارو اوشیبا، دومین دوشو (رئیس موروثی آیکیدو) شد. امروزه، رهبری این هنر با موریتِرو اوشیبا، نوه بنیان‌گذار و دوشوی فعلی، ادامه دارد و تضمین می‌کند که فلسفه و تمرین آیکیدو همچنان به اصول اولیه خود وفادار بماند و در عین حال با جهان مدرن توسعه یابد. نهاد اصلی آیکیدو، بنیاد آیکیکای است که برای حفظ و ترویج میراث بنیان‌گذار تأسیس شده است. مأموریت این نهاد شامل حمایت از به ارث بردن آیکیدو، پرورش تمرینات جسمی و ذهنی، و تشویق به گسترش جهانی این هنر است. آیکیدو اکنون در بیش از ۱۴۰ کشور جهان تمرین می‌شود و مردم فرهنگ‌های گوناگون را تحت ارزش‌های مشترک احترام، نظم و هماهنگی متحد می‌سازد. در قلب بنیاد آیکیکای، دوجوی اصلی آیکیدو (هومبو دوجو) در توکیو، ژاپن قرار دارد که در سال ۱۹۳۱ ساخته شده است. این دوجو به عنوان مقر جهانی آیکیدو عمل می‌کند، جایی که دوشو به همراه شی‌هان‌های متعدد (اساتید ارشد) و شیدُوئین‌ها (معلمان رسمی)، خود را وقف رشد و پالایش تمرینات آیکیدو کرده‌اند. هومبو دوجو، به عنوان مرکزیت اصلی، همچنان الهام‌بخش هنرجویان بی‌شماری در سراسر جهان است تا آیکیدو را نه تنها به عنوان یک هنر رزمی، بلکه به مثابه مسیری مادام‌العمر برای خودسازی، صلح و هماهنگی بپذیرند.